Hayat bazen insanın yaşadıklarıyla da etkilerinin sürdüğü süreçleri de içerir. Yaşadıklarınıxzın veya uyardıklarınızın tekrardan duyulmasıyla, istemeseniz de sizi sarsar. Diken gibi batar. Acısıyla adeta kendinizin de yaşananına birlikte ulaşırsınız.
Şu anda sabahtan beri izlediğim yerel basın haberleriyle birlikte, kendimin hem yaşadığı hem de ısrarla uyardığım gerçeklerle ben birlikte duygusal döngüdeğim. Kişiler bazen direk yaşadıkları olayı yeniden başkası için duyduklarında yeniden istemese de düşünsel olarak birlikte yaşar. İkinciai iise uyardığı ve bir dönem sonra ilgili konu gerçekleşince, duyulduğu anda geniş zamanın içide kendine diken batmış gibi bulur. Son saatlerimde bu gerçekleri neyazık yaşıyorum. Üstelik makamcıların pişkin pişkin kendi yaptıkları algısıyla övme ek haberler de gelince, nasıl bir ülkede yaşadığımızın siyasal resmi de tamamlanmaktadır.
****
Özelikle üç gazetemiz hastahanede ölen bir yurtaşın konusunu mahşete çekti. Yanlış iğneden tutun, yapılan müdahalelerdeki anlayışlar sıralanıyor. İdiya diye de ekleniyor. Bu ne ilk nede sondu. Ayni anda, makamcı beyefendi sağlıktaki mükemmel gelişmeleri sıralamaktadır. Tabi ikincisini e karşı ilgi sıfır. Ama resmi medya bunu öne çıkarıyor.
Sağlık konusunda ben kendimi bildim bileli yazı yazdım. Paket medya prokranlalrı gerçekleştirdim son dönemlerde bu konular gündeme gelince de gençlere “biz bu sonuca gelmemek için çok uğraştık. Fakat yenildik. Tıpkı ben hastahanede haftalarca yataerken çevreme tekrarladığım gibi. İlgili haber beni çok değil sene başından beri hastahanedeki kendimi kendimle yeniden karşılaştırma moduna da soktu. Hata değil sistemsel gerçeklikle nasıl kolayca yok olmayı hem de acılarla yaşadım. Onun için hastahane çıkışımda özellikle birkaç dosta benim hayata kalışım nedeniyle teşekkür yaptım. Eğer bu dostlar olmasa şimdi benim ölmem ve unutulmam dahi gerçekleşecekti. Bundan dolayıdır ki son hem de yanlışlıklarla olan idiyalı ölüm birden beni kendimle karşılaştırıldı.
Tıpkı ayni ötrki koşul gibi. Beni taburcu edeceklerdi. Doktor benimle konuşmadı bile. Oysa ben kalp krizi nedeniyle hastahaneye yatırıldım. Ama göyüş bölümüne konularak ordan da taburcu edilecektim. Arkadaşın yükselen sesi ve uğraşıyla ancak kalp bölümüne gidip baypas oldum ve hayat da kaldım. Bune benzrr çok rrezaletler yaşadım. Elbet onca çöken sistemin, çürümüşlerin rantla elimizde kalırken, bazı iyi niyetli çalışanların da çabaları arada ilaç gibi geliyordu. Bunlar olmasa ben çoktan öteki dünyada dolaşır halde olacaktım.
Ayni dönemde hem de ayni makamcı ise verdiği demeçte nasıl sorunları çözdüğünü anlatıyordu. Abartı gösteriş ile her konudan rant çıkarma cenderesinde sağlık demek de işin başka tehlikesi. Şimdi anladınızmı, sabahın haberlerinde kendimi niçin bulduğumu.
****
Öteki haber de eskiden yaşadığım Yeni erenköyle alakalı. Öğrenci arabası devvrildi. Öğrenciler yaralandı. Haberin devamındaki bilgiler ise tam bizlik. Araba hurdaya çıktı. Sonradan öğrenci arabası yapıldı. Kapasitenin çok üstünde öğrenci alındı. Daha önceden de sorunlar yaşadı. Peki kimlerin çenberinden geçti: makamdan onay aldı. Okul yöneticilerindn aylelere herkes durumu biliyordu. Herkes memnun. Kriter falan ise banbaşka hikaye. Rusat onayı ile polis denetimi artık sorulacak soru değildir. Gayet normal işler gidiyordu. Taki arabanın devrilmesi ve epey öğrencinin yaralanmasından sonra.
Sadece karpazda değil genel toplu taşıma konusunda hep uyarılar yazdım. Kendim de kulandığım iççin duyarlılığım artıyor. Ama nedense bu konuda deyerlendirmelerin hep altında kamu taşıma araçlarına hep rasladım. Zaman zaman öğrenci taşımalarındaki sorunları da medya prokramlarında ele aldım. Tabi, her cinayet sonrası biraz konuşulur ve unutulur. Özellikle bölgede de olduğum zaman öğrenci arabaları konusunda eleştiri yaptım. Hat da zaman zaman bu bozuk çürüyen araçlara makamın yandaş rüşveti için nasıl verdiği bilgiler de uçuştu. Ama sonuçç yok. Tam aksi unutulup daha kötüleri de gerçekleşti. Hele yer Karpaz olunca daha bir umursanmama da normaleşir.
İşimdi yeni bir trafik cinayeti, öğrenci arabası devrilerek yaşandı. Makamcı ise başka iş peşibde. Laikliği kaldırtma veya sınavlarda yandaşa yeni pencere aşma tüzükleiyle uğrşır. Kimse böylesi hurdaya çıkan ve epey zamandır öğrenci taşıyan arabaya izin verdiği sorusunu pek sormaz. Çünkü değişik çirkeften elinde kalan çamur onlarda da mutlaka var. ama giden hep insanlar oluyor.
********
Güncel iki haberin bana diken gibi batmasına deyindim. Gerçekten bartış acıtıyor. Son hastahane haftalarının bana vuran gerçeklerle, arada tanıdığım şimdilik insan gibi duran kişiye de diken etiketiyle telefona kaydertim. Böylelikle onca darmadağınıkta avunacak kullanımlarla da hatıralaştım. Fakat yaşadıklarım ve tesadüf olmayıp sistemleşmelerinin de gerçeği ile yüzleşiyoruz. Biz bunların olmaması ve düzeltilmesi için uğraştık. Haayin olduk. Dıştalandık. Hat da sendikcıyken, bizat bazı sağlık delegeleri bana oy vermeyeceklerini dahibsöylediler. Şimsişimdi şikâyetçi ççok. Ama işin rantını da yiyen örgütlü sistem oluştu. Aşmazlık da burda.
