Geçen gün, ABD başkanı Baydın tarihi sıçrama karawrını açıklar. Tam da dönemi bitecek ve seçimle rakip partinin iktidara oturacağı anda oluyordu. Ukraynaya, Rusya içlerini vuracak füzeleri kulanmasına izin verdi. Çok geçmedi: Kiyef yönetimi hemen Rusya içlerine füzeleri gönderdi. Bunun net Mesajı, savaşın sıçrayarak tırmandığı net biçimde oluyordu. Ayni zamanda savaşın hem yayılması hem de nükler silahlara uzayacak kulanımın da tehlikelerini anlatıyordu.
Ne tesadüf: tam da Ukrayna savaşının sona gelme ihtimali, atşkesin olasılığı tartışılan döneme raslaması da işin öteki gerçeği idi. Benzer politik iki yüzlülükler ise saalt Ukraynada değil, Gazze veya Lübnanda da aynen yaşamawsıydı. Tekrar tekrar, ateşkes olasılığı veya çağrıları gelişirken, birden savaşlar üst düzeye sıçrayacak hamlelerle de gelişiyordu.
Bunlara tekrar yerine, var olan olguların algılarla boğularak yaşatılma siyasal kültürleşmenin sonucu olduğunu vurgulasam, hiç de yanlış olmaz.
****
Ukrayna konusuna fazla dalmadan, size ufak bir hatırlatma bilgileri verelim..
Örneğin, ırak için başta ABD ve İngiltere hep, ırakta kimyasal silahlar yapıldığını, nükler silaha sahip olmanın da günler kaldığı probagandası sık sık yapıldı. Bunun araştırmalarda olmadığı bilgileri ise hasır altı edildi. B.M. kararı dahi aldırtıldı. Dikat, şimdiki gibi ingilterede Bleyırlı işçi partii ile Amerikada Cumhuriyetciler, ikinci Buş yönetimdeydi. Sonuçta oluşan algı operasyon politiği,askeri işkal ile de tamamlandı. Fakat, zeresi dahi bulunayan idiyalar da çoktan hawssır altına konuldu.
Daha yakına geelelim: sık sık Suriyede kimyasal silah kulanıldığı açıklamaları yapıldı. Bol bol AVD eksenli de füzeler yağdırtıldı. Sonuçta, kimyasal falan kulanılmadı. Bazılarını da IŞİD veya Elnusranın gerçrkleştirdiği bilgileri de kanıtlandı. Ama salt Suriye yönetimine yağdırılan bonbalar ve konulan anbargolar hayatda kaldı.
Buna benzer çok örnek var. son dönemde özellikle Ortadoğuda hep raslıyoruz. Bir öemli katgıyla; ikidebir, ateşkes veya uzlaşma denilrirken, iran ve hHizbulaha sabır dilenirken, irsrail daha korkunç katliyamlarla bu aldatıcı koşulu hep kıyımla kulandı.
Şimdi sıra Ukraynaya yeniden geldi. Daha önceleri de denedi. Örneğin istanbuldaki toplantıda tam anlaşılacak denilirken, ozamanın İngiltere başbakanı Conson istanbula gelir. Ukraynayı eğeliyor. Onlara daha fazla yardım edileceği sözü veriliyordu.
Şimdi yine konu Ukrayna. Trump kazandı. Trump doğru yanlış şunu açıklıyor: Ukrayna savaşını sonlandıracam. Zaten gerçek olan Ukrayna savaşını tetikleyen Baydın dönemiydi. Baydın olaya ateşle sokuldu. Öyle ki giderayak Ukrayna savaşını tırmandıracak kararı da aldı. Zelenski de öpüp başına koydu. Hemen sanki hazırmışçasına Rusya içlerine füzeleri gönderdi. Böylelikle Baydın demokrat imgesinin nedenli aldatıcı olduğunun da kanıtı çıktı.
Tekrar ekleyelim: Ukrayna salt günümüzün konusu değildir. İkinci Paylaşım Savaşında Hitler Sovyetlelre karşı Ukrayna kartını kulandı. Seksenlerde Demokratların düşünce ekssenli Brenziskinin ısrarla Ukrayna üzerine makalesi tarihi önemi vardır. Yine Ukrayna müdahaleleri son dönemde hep kulanıldı. Turuncu devrimden tutun faşist darbeye dek Avrupalı ve Amerikalılar hep rol aldılar. Rusyayı kuşatma politikasına sarıldılar. Bu günümüzün değil doksanların eli yıllık stratejisinin ta kendisidir.
Bir de şu yanıltı var: sanki ABD iki partisi farklı algı yaratılır. Unutulur ki sermaye eksenli parti sıfısalığı göz ardı edilir. Son Demokrat Baydın Ukrayna gerçeği herkese Amerikan gerçeğini anlatmasına yetmeliydi.
***
Şu basit kurama dikat etmeliyiz. Olgu ile algı ayni değildir. Algı her zaman aldatıcıdır. Olgu yerine algıyla harket edilirse de kandırılma olasılığı yüksektir. Emperyalist çağ özünden kopmamak da kaçınılmazdır. Kapitalizmin kurallarıyla gelişmelrin olması da konulara sınıfsal gerçeklik ile rekabet getirir. Resmi doğru okumak şart.
Algı kuşatmasıyla da öz kaçırılır. Algılarla değil olgularla düşünmek önemlidir. Şimdi Ukrayna konusunda salt Rusya kuramıyla yaklaşmamak şart. Zaten Ukrayna müdahaleleri seksen başında planlanmış, doksanlarda ise stratejik sürece sokuldu. En basit seçim sonucu dahi kabul edilmiyordu. Hep darbe ve baskı uygulandı. Yapılan tüm anlaşmalar ise sıfırlandırılır şekilde yok edildi. Tüm bu olgular unutulursa, gelinen aşamda genel rekabetin vesayet savaşı konumu yok sayılırsa, olayda hep kandırılma probagandası zincirinde kendimizi bulmaktan kurtulamayız.
Şimdi önemli kavşağa gelindi. Ukrayna savaşını ateşleyen Demokratlar ve Rusların girmesi ile geneleşen savaş devamında yol arıyor. Fakat, herkes Trumpu kötülerken, birden kazansaydı olgusu da Demokratların da eksene konulmasını zorunlu kılıyor. Giderayak hem de saşaşı daha da korkunçlandırma adına uzun menzili füzelerin kulanım izni, Demokrat parti için yeni tarihi kara sayfa olarak yazıldı. Trump ddüşünülürken, Baydının giderayak oyunları tehlikesi de artı. Olgu algı farkıyla yorumlamak da kaçınılmazdır.
Won nokta şu:Zelenski, savaşın ürünüdür. Oda biliyor ki savaşın derecesinin dahi düşmesi, onun sonunu getirecek. Tıpkı İsrail başbakanı Metanyahu gibi. Onun için Zelenski hem de tırmanacak savaşla alacağı yardımlar sonucu ancak iktidarda kalıcılaşacak. Kazara, anlaşma olunca Zelenski ve Metanyahu da yargılanma sürcine girecekler. Zaten biten her savaşta birileri bedel hep ödedi. Onun için Baydın hamlesi yeni girdabın alevini ateşledi.
